απέραντος

Δείτε επίσης : ἀπέραντος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απέραντος	η	απέραντη	το	απέραντο
γενική	του	απέραντου	της	απέραντης	του	απέραντου
αιτιατική	τον	απέραντο	την	απέραντη	το	απέραντο
κλητική		απέραντε		απέραντη		απέραντο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απέραντοι	οι	απέραντες	τα	απέραντα
γενική	των	απέραντων	των	απέραντων	των	απέραντων
αιτιατική	τους	απέραντους	τις	απέραντες	τα	απέραντα
κλητική		απέραντοι		απέραντες		απέραντα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

απέραντος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπέραντος < στερητικό α- + πέρας

απέραντος, -η, -ο

τόσο μεγάλος που μοιάζει σαν να μην τελειώνει πουθενά
⮡ απέραντη μοναξιά, απέραντη θλίψη

※ Η Αθήνα είναι ένα απέραντο σπίτι. Κάθε άνθρωπος, σαν βγει απ' το καβούκι του απαντά άλλον άνθρωπο, και μιλούν. Εκφράζουν δέντρα, ήλιο. (Γιώργος Σαραντάρης, Η Αθήνα είναι ένα απέραντο σπίτι, 1939)

→ και δείτε τη λέξη πέρας

απέραντος