Περγαμηνή

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Περγαμηνή	αἱ	Περγαμηναί
γενική	τῆς	Περγαμηνῆς	τῶν	Περγαμηνῶν
δοτική	τῇ	Περγαμηνῇ	ταῖς	Περγαμηναῖς
αιτιατική	τὴν	Περγαμηνήν	τὰς	Περγαμηνᾱ́ς
κλητική ὦ!		Περγαμηνή		Περγαμηναί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Περγαμηνᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		Περγαμηναῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Περγαμηνή (ελληνιστική κοινή): ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου Περγαμηνός· εννοείται θηλυκό ουσιαστικό με σημασίες όπως περιοχή, γῆ, διφθέρα, δορά

Ουσιαστικό

Περγαμηνή, -ῆς θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. περιοχή της Μυσίας, της Περγάμου

   ⮡  ἡ Περγαμηνή

2. (γραφική ύλη) η περγαμηνή

Απόγονοι

Περγαμηνή (ελληνιστική κοινή)

⇘ νέα ελληνικά: περγαμηνή

↷ υστερολατινικά: pergamena

⇘ ιταλικά: pergamena

→ ισπανικά: pergamino

→ πορτογαλικά: pergaminho

Δείτε και συγχώνευση parthica (παρθική [δορά, διφθέρα]) + pergamena (περγαμηνή [δορά, διφθέρα]) για γλώσσες όπως: γαλλική parchemin, αγγλική parchment (στο pergamena#Descendants στο αγγλικό Βικιλεξικό)

Πηγές

• Περγαμηνός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.