Άγραφα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τα | Άγραφα | ||
| γενική | των | Αγράφων | ||
| αιτιατική | τα | Άγραφα | ||
| κλητική | Άγραφα | |||
| Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Άγραφα < αρχαία ελληνική Ἀγραΐς[1] < Ἀγραῖος < ἀγραῖος < ἄγρα
- Με παρετυμολόγηση από τη λέξη άγραφα[2] < αρχαία ελληνική ἄγραφος < γράφω)
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈa.ɣɾa.fa/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Ά‐γρα‐φα
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Άγραφα ουδέτερο πληθυντικός
- μεγάλη οροσειρά της Ελλάδας (η νότια απόληξη της Πίνδου)
- οικισμός της Ευρυτανίας, στην παραπάνω οροσειρά
Συνώνυμα
επεξεργασίαΣυγγενικά
επεξεργασίαΔείτε επίσης
επεξεργασία-
Άγραφα στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Άγραφα
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ «Η περιοχή των Αγράφων κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1393 και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτελούσε καζά του Σαντζακίου Τρικάλων. Εκεί μάλιστα παρέμενε και τουρκική φρουρά, ενώ επί της βασιλείας του Μουράτ Β΄ (1421-1451) αναφέρεται η παρουσία καδή στην περιοχή. Η κρατούσα άποψη ότι η περιοχή των Αγράφων δεν πλήρωνε φόρους στο Οθωμανικό κράτος και ότι στο γεγονός αυτό οφείλεται και η ονομασία τους (Άγραφα) είναι παντελώς ανακριβής. Ήδη η περιοχή από την αρχαιότητα ονομαζόταν Αγραΐς και Αγραία, οι δε κάτοικοί της Αγραίοι. Όσο για την Συνθήκη του Ταμασίου (1525) με την οποία έγινε ανανέωση των προνομίων προς τους κατοίκους των Αγράφων, αυτή σήμερα αμφισβητείται.» Γρηγόρης Στουρνάρας, στο Θεόδωρος Νημάς, Η οθωμανική απογραφή τού 1454/55 στο Σαντζάκι Τρικάλων, εκδ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2024, ISBN 978-960-656-226-6, σελ. 43, υποσημείωση 53.
- ↑ Εννοείται «άγραφα χωριά»: που δεν περιλαμβάνονται στις λίστες φορολογίας των Οθωμανών («i.e. 'not listed as taxable' during the Turkokratia»: Άγραφα - Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας). «Η ονομασία οφείλεται πιθανόν στο γεγονός ότι η περιοχή δεν είχε εγγραφεί στους φορολογικούς καταλόγους («κατάστιχα φορολογίας») των Τούρκων είτε επειδή είχε ειδικά προνόμια είτε, μάλλον, διότι η είσπραξη των φόρων από αυτό τον δύσβατο τόπο ήταν πρακτικώς αδύνατη»: Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)