ὀτρηρός

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ὀτρηρός	ἡ	ὀτρηρᾱ́	τὸ	ὀτρηρόν
γενική	τοῦ	ὀτρηροῦ	τῆς	ὀτρηρᾶς	τοῦ	ὀτρηροῦ
δοτική	τῷ	ὀτρηρῷ	τῇ	ὀτρηρᾷ	τῷ	ὀτρηρῷ
αιτιατική	τὸν	ὀτρηρόν	τὴν	ὀτρηρᾱ́ν	τὸ	ὀτρηρόν
κλητική ὦ!		ὀτρηρέ		ὀτρηρᾱ́		ὀτρηρόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ὀτρηροί	αἱ	ὀτρηραί	τὰ	ὀτρηρᾰ́
γενική	τῶν	ὀτρηρῶν	τῶν	ὀτρηρῶν	τῶν	ὀτρηρῶν
δοτική	τοῖς	ὀτρηροῖς	ταῖς	ὀτρηραῖς	τοῖς	ὀτρηροῖς
αιτιατική	τοὺς	ὀτρηρούς	τὰς	ὀτρηρᾱ́ς	τὰ	ὀτρηρᾰ́
κλητική ὦ!		ὀτρηροί		ὀτρηραί		ὀτρηρᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὀτρηρώ	τὼ	ὀτρηρᾱ́	τὼ	ὀτρηρώ
γεν-δοτ	τοῖν	ὀτρηροῖν	τοῖν	ὀτρηραῖν	τοῖν	ὀτρηροῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ξηρός' όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὀτρηρός < θέμα ὀτρ- (όπως στο ὀτραλέως, στο ὀτρύνω) < αβέβαιης αρχής ή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *(s)twer- + -ηρός

Επίθετο

ὀτρηρός, -ά, -όν

1. πρόθυμος

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 1 (α. Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον.), στίχ. 109

   κήρυκες δ᾽ αὐτοῖσι καὶ ὀτρηροὶ θεράποντες

   Κήρυκες και παιδόπουλα πρόθυμα τους υπηρετούσαν:

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 4 (δ. Τὰ ἐν Λακεδαίμονι.), στίχ. 38 (στίχοι 37-38)

   Ὣς φάθ᾽, ὁ δὲ μεγάροιο διέσσυτο, κέκλετο δ᾽ ἄλλους | ὀτρηροὺς θεράποντας ἅμα σπέσθαι ἑοῖ αὐτῷ.

   Όπως του μίλησε, όρμησε εκείνος έξω από την αίθουσα, φωνάζοντας | να τον συντρέξουν πρόθυμα τ᾽ άλλα παλληκαράκια.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  414 π.Χ., Αριστοφάνης, Όρνιθες, στ. 910

   ἐγὼ μελιγλώσσων ἐπέων ἱεὶς ἀοιδὰν | Μουσάων θεράπων ὀτρηρός | κατὰ τὸν Ὅμηρον

   Είμαι ποιητής τραγουδιών σαν το μέλι γλυκών | και των Μουσών δουλευτής είμαι ακούραστος, | όπως είπε κι ο Όμηρος

   Μετάφραση Θρασύβουλου Σταύρου, ΟΕΔΒ, 2000 [1]

2. γρήγορος, ευκίνητος
3. οξύς, αιχμηρός

   ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Ὀππιανός, Ἁλιευτικά, 2.529 @scaife.perseus

   ὀτρηρῇσιν ἐπισπέρχων ὀδύνῃσι··

Παράγωγα

• ὀτρηρῶς (επίρρημα)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ὀτραλέως, ὀτραλέος και ὀτρύνω

Πηγές

• ὀτρηρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀτρηρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.