ἁπαλός

Δείτε επίσης : απαλός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	ἁπαλός	ἡ	ἁπαλή	τὸ	ἁπαλόν
γενική	τοῦ	ἁπαλοῦ	τῆς	ἁπαλῆς	τοῦ	ἁπαλοῦ
δοτική	τῷ	ἁπαλῷ	τῇ	ἁπαλῇ	τῷ	ἁπαλῷ
αιτιατική	τὸν	ἁπαλόν	τὴν	ἁπαλήν	τὸ	ἁπαλόν
κλητική ὦ!		ἁπαλέ		ἁπαλή		ἁπαλόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἁπαλοί	αἱ	ἁπαλαί	τὰ	ἁπαλᾰ́
γενική	τῶν	ἁπαλῶν	τῶν	ἁπαλῶν	τῶν	ἁπαλῶν
δοτική	τοῖς	ἁπαλοῖς	ταῖς	ἁπαλαῖς	τοῖς	ἁπαλοῖς
αιτιατική	τοὺς	ἁπαλούς	τὰς	ἁπαλᾱ́ς	τὰ	ἁπαλᾰ́
κλητική ὦ!		ἁπαλοί		ἁπαλαί		ἁπαλᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἁπαλώ	τὼ	ἁπαλᾱ́	τὼ	ἁπαλώ
γεν-δοτ	τοῖν	ἁπαλοῖν	τοῖν	ἁπαλαῖν	τοῖν	ἁπαλοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ἁπαλός < → λείπει η ετυμολογία

ἁπαλός, -ή, -όν [ᾰπᾰλ-]

Θετικός	Συγκριτικός	Υπερθετικός
Επίθετο
ἁπαλός, ἁπαλή, ἁπαλόν	ἁπαλώτερος, ἁπαλωτέρα, ἁπαλώτερον	ἁπαλώτατος, ἁπαλωτάτη, ἁπαλώτερον
Επίρρημα
ἁπαλῶς	ἁπαλώτερον	ἁπαλώτατα

ἁπαλός - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
ἁπαλός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἁπαλός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.