ἀκραιφνής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀκραιφνής	τὸ	ἀκραιφνές
γενική	τοῦ/τῆς	ἀκραιφνοῦς	τοῦ	ἀκραιφνοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἀκραιφνεῖ	τῷ	ἀκραιφνεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀκραιφνῆ	τὸ	ἀκραιφνές
κλητική ὦ!		ἀκραιφνές		ἀκραιφνές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀκραιφνεῖς	τὰ	ἀκραιφνῆ
γενική	τῶν	ἀκραιφνῶν	τῶν	ἀκραιφνῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀκραιφνέσῐ(ν)	τοῖς	ἀκραιφνέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀκραιφνεῖς	τὰ	ἀκραιφνῆ
κλητική ὦ!		ἀκραιφνεῖς		ἀκραιφνῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀκραιφνεῖ	τὼ	ἀκραιφνεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἀκραιφνοῖν	τοῖν	ἀκραιφνοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀκραιφνής < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀκραιφνής, -ής, -ές, υπερθετικός : ἀκραιφνέστατος

1. αμιγής, καθαρός

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἑκάβη^w, στίχ. 537 (536-538)

   ἐλθὲ δ᾽, ὡς πίῃς μέλαν | κόρης ἀκραιφνὲς αἶμ᾽, ὅ σοι δωρούμεθα | στρατός τε κἀγώ·

   κι έλα για να πιεις | αίμα παρθένας καθαρό | που σου προσφέρουμε ο στρατός κι εγώ·

   Μετάφραση (1994): Γιώργος Γεραλής, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἄλκηστις, στίχ. 1052 (1052-1054)

   καὶ πῶς ἀκραιφνὴς ἐν νέοις στρωφωμένη | ἔσται; τὸν ἡβῶνθ᾽, Ἡράκλεις, οὐ ῥᾴδιον | εἴργειν· ἐγὼ δὲ σοῦ προμηθίαν ἔχω.

   Ξέρεις αγνή αν θα κρατηθεί, ως θα τριγυρίζει μες στους νεαρούς; | Δε συγκρατιέται η νιότη. | Κι εγώ, Ηρακλή μου, γνοιάζομαι για σένα.

   Μετάφραση (1972): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

2. αβλαβής, ολόκληρος

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 1, 52.2

   οἱ δὲ τὰς μὲν ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς καὶ παραταξάμενοι μετεώρους ἡσύχαζον, ναυμαχίας οὐ διανοούμενοι ἄρχειν ἑκόντες ὁρῶντες προσγεγενημένας τε ναῦς ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ἀκραιφνεῖς καὶ σφίσι πολλὰ τὰ ἄπορα ξυμβεβηκότα,

   Οι Κορίνθιοι όμως κατέβασαν τα καράβια τους στη θάλασσα, τα έβαλαν σε παράταξη στ᾽ ανοιχτά, αλλά έμειναν ακίνητοι μη έχοντας κανένα σκοπό να πολεμήσουν αν δεν ήσαν αναγκασμένοι. Έβλεπαν ότι είχαν φτάσει αθηναϊκά καράβια ανέπαφα και ότι είχαν οι ίδιοι ν᾽ αντιμετωπίσουν δύσκολη κατάσταση,

   Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 1, 19.1

   καὶ ἐγένετο αὐτοῖς ἐς τόνδε τὸν πόλεμον ἡ ἰδία παρασκευὴ μείζων ἢ ὡς τὰ κράτιστά ποτε μετὰ ἀκραιφνοῦς τῆς ξυμμαχίας ἤνθησαν.

   Έτσι, από την αρχή του πολέμου αυτού, βρέθηκε να έχουν εξοπλισμό πολύ μεγαλύτερο από ό,τι είχαν ποτέ, ακόμα και όταν η συμμαχία τους ήταν άθικτη.

   Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

3. (+ γενική) άθικτος, ακηλίδωτος
4. (μεταφορικά) απόλυτος, πλήρης, ολοκληρωτικός

Συνώνυμα

• ἀκέραιος

Παράγωγα

• Ἀκραίφνιον
• ἀκραιφνότης
• ἀκραιφνῶς (επίρρημα)

Πηγές

• ἀκραιφνής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀκραιφνής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.