αμιγής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αμιγής	η	αμιγής	το	αμιγές
γενική	του	αμιγούς*	της	αμιγούς	του	αμιγούς
αιτιατική	τον	αμιγή	την	αμιγή	το	αμιγές
κλητική		αμιγή(ς)		αμιγής		αμιγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αμιγείς	οι	αμιγείς	τα	αμιγή
γενική	των	αμιγών	των	αμιγών	των	αμιγών
αιτιατική	τους	αμιγείς	τις	αμιγείς	τα	αμιγή
κλητική		αμιγείς		αμιγείς		αμιγή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αμιγής < αρχαία ελληνική ἀμιγής < ἀ- στερητικό + μίγνυμι, που δεν έχει αναμιχθεί

αμιγής, -ής, -ές

αμιγές διάλυμα : χωρίς ξένα σώματα

αμιγής συλλογισμός : ξεκάθαρος, χωρίς να παρεμβάλλονται (ηθελημένα) ή να παρεισφρέουν (από αβλεψία) στοιχεία ξένα προς τον συλλογισμό

ουδέν κακόν αμιγές καλού: σε κάθε πράγμα, όσο και αν φαίνεται αρνητικό, βρίσκεται πάντοτε κάτι το θετικό

αμιγής