ἀγλευκής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀγλευκής	τὸ	ἀγλευκές
γενική	τοῦ/τῆς	ἀγλευκοῦς	τοῦ	ἀγλευκοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἀγλευκεῖ	τῷ	ἀγλευκεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀγλευκῆ	τὸ	ἀγλευκές
κλητική ὦ!		ἀγλευκές		ἀγλευκές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀγλευκεῖς	τὰ	ἀγλευκῆ
γενική	τῶν	ἀγλευκῶν	τῶν	ἀγλευκῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀγλευκέσῐ(ν)	τοῖς	ἀγλευκέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀγλευκεῖς	τὰ	ἀγλευκῆ
κλητική ὦ!		ἀγλευκεῖς		ἀγλευκῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀγλευκεῖ	τὼ	ἀγλευκεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἀγλευκοῖν	τοῖν	ἀγλευκοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀγλευκής < ἀ- στερητικό + γλεῦκος

Επίθετο

ἀγλευκής, -ής, -ές, συγκριτικός :ἀγλευκέστερος

1. ξινός, όχι γλυκός

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Προβλήματα (αμφίβολο)^w Ὅσα περὶ ἀφροδίσια, 4.12 @scaife.perseus

   ἢ ὅτι τὰ ἄπεπτα τούς τε χυμοὺς ἀεὶ χείρους ἔχει (ἢ γὰρ ὀξυτέρους ἢ ἁλμυρωτέρους ἢ πικροτέρους) καὶ τὰς ὀσμὰς δυσωδεστέρας, τὰ δὲ πεπεμμένα ἢ γλυκεῖς ἢ ἧττον ἀγλευκεῖς, καὶ τὰς ὀσμὰς εὐωδεστέρας ἢ ἧττον δυσώδεις;

   ※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, 46, 6 Λεξιφάνης @wikisource

   οἶνος δὲ ἦν οὐ γέρων, ἀλλὰ τῶν ἀπὸ βύρσης, ἤδη μὲν ἀγλευκής, ἄπεπτος δὲ ἔτι.

   ≈ συνώνυμα: ἀγλυκής

   ≠ αντώνυμα: γλυκύς

2. (μεταφορικά, για ανθρώπους) δριμύς, αυστηρός
3. (μεταφορικά, για στυλ) δριμύς, οξύς, δύσκολος

Άλλες μορφές

• ἀγλαυκής

Παράγωγα

• ἀγλευκῶς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη γλεῦκος

Πηγές

• ἀγλευκής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.