φθισικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φθισικός	η	φθισική	το	φθισικό
γενική	του	φθισικού	της	φθισικής	του	φθισικού
αιτιατική	τον	φθισικό	τη	φθισική	το	φθισικό
κλητική		φθισικέ		φθισική		φθισικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φθισικοί	οι	φθισικές	τα	φθισικά
γενική	των	φθισικών	των	φθισικών	των	φθισικών
αιτιατική	τους	φθισικούς	τις	φθισικές	τα	φθισικά
κλητική		φθισικοί		φθισικές		φθισικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φθισικός < αρχαία ελληνική φθισικός < φθίσις < φθίω / φθίνω

Επίθετο

φθισικός

• φυματικός, εκείνος που πάσχει από φυματίωση ή φθίση -όπως λεγόταν παλιότερα η νόσος

  ※  Ὁ πλοίαρχος ἠρραβωνίσθη ἐν τῇ Βασιλευούσῃ, καὶ κατῆλθε μὲ τὸ καράβι εἰς τὴν πατρίδα, ὅπου παρήγγειλε νὰ τοῦ κτίσουν, μὲ σχέδιον κομψὸν καὶ ἀσύνηθες ἕως τότε εἰς τὴν πολίχνην, τὴν μικρὰν ὡραίαν οἰκίαν, σκοπεύων μὲ τὸ πρῶτον ταξίδιον νὰ φέρῃ ἔπιπλα ἀπὸ τὴν Βενετίαν, διὰ νὰ εὐτρεπίσῃ, νὰ στολίσῃ τὴν νεόκτιστον οἰκίαν καὶ τὴν κάμῃ ἀξίαν τῆς ἁβρᾶς κοκόνας, τὴν ὁποίαν ἐμελέτα νὰ φέρῃ ἀπὸ τὴν Πόλιν. Ἀλλ᾽ ἡ οἰκία δὲν ἔμελλε νὰ τελειώσῃ καὶ ἡ κοκόνα δὲν ἔμελλε νὰ κατέλθῃ. Ἡ κοκόνα, ὀκτὼ μῆνας μετὰ τὴν μνηστείαν, ἀπέθνησκε φθισικὴ εἰς τὸ Σταυροδρόμι, καὶ ἡ οἰκία ἔμεινεν ἀτελείωτη, ἔρημη καὶ ἄχαρη, ἀνὰ τὸν λιθόστρωτον ἀνηφορικὸν δρόμον, σιμὰ εἰς τὸν κρημνώδη βράχον.

  Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851–1911), Της κοκόνας το σπίτι

Συνώνυμα

• χτικιάρης (υβριστικό)

Συγγενικά

• φθισιατρείο
• φθίση
• φθισιώ και παλιότερα φθισιῶ (πάσχω από φθίση ή φυματίωση)

Μεταφράσεις

    φθισικός

αγγλικά : tubercular (en), phthisic (en) γαλλικά : tuberculeux (fr), phtisique (fr)