υπαιτιότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπαιτιότητα	οι	υπαιτιότητες
γενική	της	υπαιτιότητας	των	υπαιτιοτήτων
αιτιατική	την	υπαιτιότητα	τις	υπαιτιότητες
κλητική		υπαιτιότητα		υπαιτιότητες
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπαιτιότητα < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ὑπαιτι(ότης) (μαρτυρείται από το 1836) + -ότητα < υπαίτιος. Μορφολογικά αναλύεται σε υπ- + αιτιότητα.

Προφορά

ΔΦΑ : /i.pe.tiˈo.ti.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐παι‐τι‐ό‐τη‐τα

Ουσιαστικό

υπαιτιότητα θηλυκό

1. η ευθύνη κάποιου για κακή εξέλιξη ή κακό αποτέλεσμα (που έχει να κάνει, δηλαδή, με δόλο ή αμέλεια)

   ⮡  Ο κύριος Χ δεν έχει κάποια υπαιτιότητα για την κατάσταση του κυρίου Ψ.

   ≈ συνώνυμα: φταίξιμο (ανεπίσημο)

2. (νομικός όρος) η απόδοση αιτιότητας από δόλο ή αμέλεια σε κάποιον για κάποιο παράνομο αποτέλεσμα

   ≠ αντώνυμα: ανυπαιτιότητα

Σύνθετα

• ανυπαιτιότητα
• συνυπαιτιότητα

Εκφράσεις

• εξ υπαιτιότητος

Συγγενικά

• υπαίτιος

→ και δείτε τις λέξεις υπό, αιτιότητα και αιτία

Μεταφράσεις

    υπαιτιότητα

αγγλικά : culpability (en) γαλλικά : culpabilité (fr)