τσίκνα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | τσίκνα | οι | τσίκνες |
| γενική | της | τσίκνας | των | (τσικνών) |
| αιτιατική | την | τσίκνα | τις | τσίκνες |
| κλητική | τσίκνα | τσίκνες | ||
| Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- τσίκνα < μεσαιωνική ελληνική τσίκνα < αρχαία ελληνική κνῖσα
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈtsi.kna/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : τσί‐κνα
Ουσιαστικό
επεξεργασία
τσίκνα θηλυκό
- η χαρακτηριστική μυρωδιά του κρέατος που ψήνεται στα κάρβουνα (ή που έχει καεί)
- ※ Πού καιρός για σουτ και πού διάθεση για στριμωξίδι στην καντίνα, απ' όπου έβγαινε η τσίκνα και η υπόσχεση για το λαχταριστό σουβλάκι. (Κώστας Ακρίβος (1994) Αρρένων και άλλων αποδημητικών)
