σφόνδυλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σφόνδυλος	οι	σφόνδυλοι
γενική	του	σφόνδυλου & σφονδύλου	των	σφόνδυλων & σφονδύλων
αιτιατική	τον	σφόνδυλο	τους	σφόνδυλους & σφονδύλους
κλητική		σφόνδυλε		σφόνδυλοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφόνδυλος < αρχαία ελληνική σφόνδυλος

Ουσιαστικό

σφόνδυλος αρσενικό

1. (ανατομία) (αρχιτεκτονική) σπόνδυλος
2. βαρύ εξάρτημα του στροφαλοφόρου άξονα μιας μηχανής, που συμβάλλει στην ομοιόμορφη (διατήρηση της στροφορμής) περιστροφική κίνηση.

Συγγενικές λέξεις

• σφοντύλι «του φάνηκε ο ουρανός σφοντύλι», δηλ. ότι γυρίζει σαν το σφοντύλι από μεγάλη παραζάλη εξαιτίας ισχυρού κτυπήματος ή απροσδόκητου παθήματος.

Μεταφράσεις

    σφόνδυλος

αγγλικά : flywheel (en), whorl (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σφονδῠλο-
ονομαστική	ὁ	σφόνδυλος	οἱ	σφόνδυλοι
γενική	τοῦ	σφονδύλου	τῶν	σφονδύλων
δοτική	τῷ	σφονδύλῳ	τοῖς	σφονδύλοις
αιτιατική	τὸν	σφόνδυλον	τοὺς	σφονδύλους
κλητική ὦ!		σφόνδυλε		σφόνδυλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σφονδύλω
γεν-δοτ	τοῖν		σφονδύλοιν
Σπανίως θηλυκό με τις ίδιες καταλήξεις.
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφόνδυλος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σφόνδυλος αρσενικό αττικός τύπος του σπόνδυλος

1. (ανατομία) οστό της σπονδυλικής στήλης
2. (ανατομία) (πληθυντικός) σπονδυλική στήλη
3. (αρχιτεκτονική) (συνεκδοχικά) σπόνδυλος κίονα
4. σφοντύλι

Πηγές

• σφόνδυλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σφόνδυλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.