στορνάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	στορνάρι	τα	στορνάρια
γενική	του	στορναριού	των	στορναριών
αιτιατική	το	στορνάρι	τα	στορνάρια
κλητική		στορνάρι		στορνάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στορνάρι < αρωμουνική sturnare (πυρίτης λίθος, πυριτόλιθος) συγγενές με (αλβανικά) strall (ή < *στορυνάριον ελληνιστική κοινή στορύνη )

Ουσιαστικό

στορνάρι ουδέτερο

• άλλη μορφή του στουρνάρι

  ※  Πάντως στορνάρι είναι και η γνωστή πέτρα, που είναι «πυρίτης λίθος», η παλιά τσακμακόπετρα με τον πριόβολο και την ίσκα, που έτσι ανάβανε τα τσιμπούκια τους και που κατ’ επέκταση σημαίνει λίθος σκληρός, αιχμηρός, αγύριστος. (Νικόλαος Γιαννούλης, Το Αρματολίκι του Ασπροποτάμου κι οι Στορναραίοι, εκδ. Ε.Μ.Ο.Τ. (Εκδρομικός & Μορφωτικός Όμιλος Τρικάλων), Αθήνα 1981, σελ. 37.)

Μεταφράσεις

    στορνάρι

→ δείτε τη λέξη στουρνάρι