σπίρτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σπίρτο	τα	σπίρτα
γενική	του	σπίρτου	των	σπίρτων
αιτιατική	το	σπίρτο	τα	σπίρτα
κλητική		σπίρτο		σπίρτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπίρτο < (άμεσο δάνειο) ιταλική spirito (οινόπνευμα, πνεύμα) < λατινική spiritus

Αναμμένο σπίρτο.

Ουσιαστικό

σπίρτο ουδέτερο

1. μικρό επίμηκες κομμάτι ξύλο ή χαρτόνι που στη μιά του άκρη είναι καλυμμένο με εύφλεκτη ουσία και χρησιμοποιείται για το άναμμα φωτιάς

   ≈ συνώνυμα: πυρείον

2. το οινόπνευμα
3. το υδροχλωρικό οξύ (HCl)
4. (μεταφορικά) πολύ έξυπνος άνθρωπος

   αυτό το παιδί είναι σπίρτο!

Συγγενικά

• σπιρτάδα
• σπιρτόζικος
• σπιρτόζικα
• σπιρτόζος

Σύνθετα

• σπιρτόκουτο
• σπιρτοθήκη
• σπιρτόξυλο

Δείτε επίσης

• σπίρτο στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κομμάτι ξύλο για το άναμμα φωτιάς

αγγλικά : match (en) γαλλικά : allumette (fr), gnôle (fr) γαλικιανά : misto (gl) γερμανικά : Streichholz (de) πολωνικά : zapałka (pl)