σάκχαρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σάκχαρ	τὰ	σάκχαρᾰ
γενική	τοῦ	σάκχαρος	τῶν	σακχάρων
δοτική	τῷ	σάκχαρῐ	τοῖς	σάκχαρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	σάκχαρ	τὰ	σάκχαρᾰ
κλητική ὦ!		σάκχαρ		σάκχαρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σάκχαρε
γεν-δοτ	τοῖν		σακχάροιν
3η κλίση, όπως «σάκχαρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σάκχαρ < (άμεσο δάνειο) πάλι sakkharā < σανσκριτική शर्करा (śarkarā) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ḱorkeh- (άμμος, πέτρα). Συγγενή: αραβική سُكَّر (sukkar) & → και δείτε  sakkharā & शर्करा στο αγγλικό Βικιλεξικό

Ουσιαστικό

σάκχαρ, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (τρόφιμο) η ζάχαρη

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Γαληνός, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων, 12, 71, 2-5

  Καὶ τὸ σάκχαρ δὲ καλούμενον, ὅπερ ἐξ ᾿Ινδίας τε καὶ τῆς εὐδαίμονος ᾿Αραβίας κομίζεται, περιπήγνυται μὲν, ὥς φασι, καλάμοις, ἔστι δέ τι καὶ αὐτὸ μέλιτος εἶδος.

Άλλες μορφές

• σάκχαρις
• σάκχαρι (ουδέτερο)
• σάκχαρον

Δείτε επίσης

• (νέα ελληνική) σάκχαρο & ζάχαρη

Πηγές

• σάκχαρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.