πρύμνα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρύμνα	οι	πρύμνες
γενική	της	πρύμνας	των	πρυμνών
αιτιατική	την	πρύμνα	τις	πρύμνες
κλητική		πρύμνα		πρύμνες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρύμνα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πρύμνα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɾi.mna/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρύ‐μνα

Ουσιαστικό

πρύμνα θηλυκό

• (λόγιο, ναυτικός όρος) η πρύμνη

Εκφράσεις

• ανακρούω πρύμναν

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πρύμνη

Πηγές

• πρύμνα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• πρύμνα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρύμνᾰ	αἱ	πρύμναι
γενική	τῆς	πρύμνης	τῶν	πρυμνῶν
δοτική	τῇ	πρύμνῃ	ταῖς	πρύμναις
αιτιατική	τὴν	πρύμνᾰν	τὰς	πρύμνᾱς
κλητική ὦ!		πρύμνᾰ		πρύμναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρύμνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πρύμναιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρύμνα < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου πρυμνή / πρύμνη (ιωνικός τύπος , σε ομηρικές φράσεις με το ναῦς, νηῦς), θηλυκό του πρυμνός

Ουσιαστικό

πρύμνα θηλυκό

• (ναυτικός όρος) η πρύμνη, πρύμνα

Άλλες μορφές

• ιωνικός & επικός τύπος : πρύμνη

Συγγενικά

• πρυμνήσιος
• πρυμνήτης
• πρυμνοῦχος

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Εκφράσεις

• ἐπὶ πρύμναν ἀνακρούομαι

Πηγές

• πρύμνα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρύμνα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.