προσγειάλωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσγειάλωση	οι	προσγειαλώσεις
γενική	της	προσγειάλωσης*	των	προσγειαλώσεων
αιτιατική	την	προσγειάλωση	τις	προσγειαλώσεις
κλητική		προσγειάλωση		προσγειαλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσγειαλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσγειάλωση < προσγειαλώνω

Ουσιαστικό

προσγειάλωση θηλυκό

1. (ναυτικός όρος): προσέγγιση ακτής από τη θάλασσα, για οποιοδήποτε σκοπό π.χ. όρμιση, αγκυροβολία, ελλιμενισμός, διάπλους πορθμού, διώρυγας κ.λπ.
2. (ναυτικός όρος): ειδικότερα, η προσέγγιση και προσεδάφιση σε αμμώδη ακτή αποβατικών πλοίων π.χ. αρματαγωγών, οπλιταγωγών, οχηματαγωγών, πορθμείων κ.λπ.

   η προσγειάλωση απαιτεί πολύ καλή γνώση ακτοπλοΐας και χρήση κάθε παρεχόμενου ναυτιλιακού βοηθήματος, (ναυτικός χάρτης, πλοηγός, ραντάρ, διοπτεύσεις κ.λπ.)

Συγγενικά

• προσγείωση
• προσνήωση

Εκφράσεις

• αναγκαστική προσγειάλωση: η ηθελημένη προσάραξη που επιχειρείται για τη διάσωση σκάφους ή πλοίου όταν η πλευστότητα αυτού έχει καταστεί επικίνδυνη απ΄ οποιαδήποτε αιτία π.χ. ρήγμα, διαρροή, μετακίνηση φορτίου, πυρκαγιά κ.λπ.

Μεταφράσεις

    προσγειάλωση