πρατήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πρατήριον	τὰ	πρατήριᾰ
γενική	τοῦ	πρατηρίου	τῶν	πρατηρίων
δοτική	τῷ	πρατηρίῳ	τοῖς	πρατηρίοις
αιτιατική	τὸ	πρατήριον	τὰ	πρατήριᾰ
κλητική ὦ!		πρατήριον		πρατήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρατηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		πρατηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρατήριον < πρατήρ< πιπράσκω / πέρνημι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *per- (διαπερνώ, διασχίζω)

Ουσιαστικό

πρατήριον ουδέτερο

1. αγορά, παζάρι
2. σκλαβοπάζαρο

   ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 15, 7

   Ὕστερον δ' ἔκ τινων λόγων προσκόψας αὐτῷ παντελῶς ἀπηλλοτριώθη, καὶ προαγαγὼν εἰς τὸ πρατήριον ὡς ἀνδράποδον ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι.

   ≈ συνώνυμα: στατάριον

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : πρητήριον

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) πρατήριον: το πρατήριο

Πηγές

• πρατήριον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρατήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.