πέραμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πέραμα	τα	περάματα
γενική	του	περάματος	των	περαμάτων
αιτιατική	το	πέραμα	τα	περάματα
κλητική		πέραμα		περάματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέραμα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή πέραμα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpe.ɾa.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πέ‐ρα‐μα

Ουσιαστικό

πέραμα ουδέτερο

1. (σπάνιο) το πέρασμα, ιδίως η διάβαση καθώς και το σημείο από το οποίο αυτή γίνεται

   ※  Ἄνω τοῦ ζυγώματος τούτου ὑπῆρχε πάτημα ἡμισείας παλάμης τὸ πλάτος, ὅλον δὲν τὸ πέραμα ἧτο τριῶν ἢ τεσσάρων βημάτων. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Η Φόνισσα, Κεφάλαιο ΙΖ (1903))

2. (παρωχημένο) είδος βάρκας ή σχεδίας που χρησιμοποιείται ως πορθμείο

Συγγενικά

• Πέραμα (τοπωνύμιο)
• περαματάρης

Μεταφράσεις

    πέραμα

→ δείτε τη λέξη πέρασμα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	περᾱμᾰτ
ονομαστική	τὸ	πέραμᾰ	τὰ	περάμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	περάμᾰτος	τῶν	περαμᾰ́των
δοτική	τῷ	περάμᾰτῐ	τοῖς	περάμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πέραμᾰ	τὰ	περάμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		πέραμᾰ		περάμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περάμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		περαμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέραμα (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική περάω + -μα

Ουσιαστικό

πέραμα ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) πέρασμα προς την απέναντι πλευρά

Πηγές

• πέραμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.