μαγγανευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μαγγανευτής	οι	μαγγανευτές
γενική	του	μαγγανευτή	των	μαγγανευτών
αιτιατική	τον	μαγγανευτή	τους	μαγγανευτές
κλητική		μαγγανευτή		μαγγανευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαγγανευτής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μαγγανευτής < αρχαία ελληνική μαγγανεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /maŋ.ɡa.neˈftis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μαγ‐γα‐νευ‐τής

Ουσιαστικό

μαγγανευτής αρσενικό (θηλυκό μαγγανεύτρια)

• που ασχολείται με μαγγανείες και μάγια και υπόσχεται ότι με αυτά τα μέσα θα καταφέρει ένα επιθυμητό αποτέλεσμα

Συγγενικά

• μαγγανεία
• μαγγανεύω
• μαγγανευτικός

→ και δείτε τη λέξη μάγγανο

Μεταφράσεις

    μαγγανευτής

αγγλικά : sorcerer (en)

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μαγγανευτής	οἱ	μαγγανευταί
γενική	τοῦ	μαγγανευτοῦ	τῶν	μαγγανευτῶν
δοτική	τῷ	μαγγανευτῇ	τοῖς	μαγγανευταῖς
αιτιατική	τὸν	μαγγανευτήν	τοὺς	μαγγανευτᾱ́ς
κλητική ὦ!		μαγγανευτᾰ́		μαγγανευταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαγγανευτᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		μαγγανευταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαγγανευτής (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μαγγανεύ(ω) + -τής

Ουσιαστικό

μαγγανευτής, -οῦ αρσενικό (θηλυκό μαγγανεύτρια)

• μαγγανευτής

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μάγγανον

Πηγές

• μαγγανευτής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.