μάγια

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

1. μάγια < μεσαιωνική ελληνική < ελληνιστική κοινή επίθετο μάγιος < μάγος
2. μάγια < Maya (ινδιάνικη φυλή της Κεντρικής Αμερικής)
3. μάγια < γαλλική

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈma.ʝa/

τονικό παρώνυμο: μαγιά

παρώνυμο: μαγεία

συλλαβισμός : μά‐για

Ουσιαστικό 1

μάγια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό, χωρίς γενική

1. η μαγική ενέργεια που στρέφεται προς κάποιον ή κάτι
2. (κατ' επέκταση) η μαγεία
3. (μεταφορικά) η μαγεία, η γοητεία, η ομορφιά, τα θέλγητρα

Εκφράσεις

• κάνω μάγια: ασκώ τη μαγεία και τη χρησιμοποιώ για να μαγέψω κάποιον, να τον βλάψω ή να τον θέσω υπό τον έλεγχό μου · (μεταφορικά) γοητεύω
• δένω με μάγια: μαγεύω κάποιον
• λύνω τα μάγια: ενεργώ ώστε να πάψει να υφίσταται μαγική επίδραση πάνω σε κάποιον ή σε κάτι

Συνώνυμα

• μαγικά

Δείτε επίσης

• ταχυδακτυλουργικά

Μεταφράσεις

    μάγια

γαλλικά : sortilège (fr) ισπανικά : brujería (es) ιταλικά : fattura (it)

ουγγρικά : varázslat (hu) πορτογαλικά : bruxaria (pt)

Ουσιαστικό 2

μάγια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό άκλιτο

1. γλώσσα των Ινδιάνων Μάγια που ζουν στο Μεξικό (μάγια του Γιουκατάν) ή στη Γουατεμάλα (Κιτσέ)

Δείτε επίσης

• μάγια του Γιουκατάν

Μεταφράσεις

    μάγια

αγγλικά : Maya (en)

Ουσιαστικό 3

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάγια	οι	μάγιες
γενική	της	μάγιας		—
αιτιατική	τη	μάγια	τις	μάγιες
κλητική		μάγια		μάγιες
Η γενική πληθυντικού -ών δεν συνηθίζεται.
όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μάγια θηλυκό

1. φόρμα που φορούν οι χορευτές

Μεταφράσεις

    μάγια