μάγγανον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μάγγανον	τὰ	μάγγανᾰ
γενική	τοῦ	μαγγάνου	τῶν	μαγγάνων
δοτική	τῷ	μαγγάνῳ	τοῖς	μαγγάνοις
αιτιατική	τὸ	μάγγανον	τὰ	μάγγανᾰ
κλητική ὦ!		μάγγανον		μάγγανᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαγγάνω
γεν-δοτ	τοῖν		μαγγάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάγγανον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μάγγανον, -ου ουδέτερο

• οτιδήποτε χρησιμοποιείται ως μέσο μαγείας, τα μάγια

Παράγωγα

• μαγγανεία
• μαγγάνευμα
• μαγγανευτήριον
• μαγγανευτής
• μαγγανευτικός
• μαγγανεύτρια
• μαγγανεύω
• μαγγανοδαίμων
• μαγγανόω
• μαγγάνωμα

Πηγές

• μάγγανον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μάγγανον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.