κολίγας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κολίγας	οι	κολίγες
γενική	του	κολίγα	των	κολίγων
αιτιατική	τον	κολίγα	τους	κολίγες
κλητική		κολίγα		κολίγες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κολίγας < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κολλίγας ή ελληνιστική κοινή κολλήγας (συνάρχοντας) < λατινική collega (συνεργός, κοινωνός, συνάρχοντας) < → δείτε τις λέξεις cum και lego

Η παρωχημένη σημασία «συνεργάτης», όπως στο ελληνιστικό κολλήγας.

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈli.ɣas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐λί‐γας

Ουσιαστικό

κολίγας αρσενικό

1. (ιστορία, νομικός όρος) αγρότης ή βοσκός ξένου κοπαδιού που δούλευε σε τσιφλίκι γαιοκτήμονα παίρνοντας ως αμοιβή το μισό ή μικρό μέρος της σοδειάς, της παραγωγής
2. (παρωχημένο) συνεργάτης, συνεταίρος ή φίλος

Άλλες γραφές

• μη απλοποιημένες γραφές:
  • κολλίγας
  • κολλήγας
  • κολήγας

Άλλες μορφές

• κολίγος και μη απλοποιημένες γραφές:
  • κολλήγος
  • κολλίγος
  • κολήγος

Δείτε επίσης

συνώνυμα, ή με παρόμοια σημασία

• επίμορτος καλλιεργητής
• μορτίτης
• νοβολάνος (επτανησιακό, λογοτεχνικό)
• ἐδαφονόμος (καθαρεύουσα)

Συγγενικά

• κολιγιά / κολεγιά
• → δείτε και τη λέξη κολλέγιο

Μεταφράσεις

    κολίγας

αγγλικά : crofter (en)