κληροδοσία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κληροδοσία	οι	κληροδοσίες
γενική	της	κληροδοσίας	των	κληροδοσιών
αιτιατική	την	κληροδοσία	τις	κληροδοσίες
κλητική		κληροδοσία		κληροδοσίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κληροδοσία < ελληνιστική κοινή κληροδοσία (διανομή κληρονομιάς) < (κληροδοτέω / κληροδοτῶ) κληροδο- + -σία

Προφορά

ΔΦΑ : /kli.ɾo.ðoˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλη‐ρο‐δο‐σί‐α

Ουσιαστικό

κληροδοσία θηλυκό

1. (νομικός όρος) η διάθεση σε κάποιο πρόσωπο ενός ποσού, συγκεκριμένων αντικειμένων κ.λπ., με διαθήκη ή κωδίκελλο, μιας περιουσίας, χωρίς ωστόσο αυτό να καθίσταται καθολικός κληρονόμος του διαθέτη

   ※  Οι μεγαλύτερες δωρεές που λαμβάνει το Μουσείο Μπενάκη γίνονται με κληροδοσία. Για πολλούς δωρητές, η αναγραφή της δωρεάς στη διαθήκη τους είναι ο πιο απλός τρόπος για να βοηθήσουν το Μουσείο. Κληροδοσίες - Μουσείο Μπενάκη

2. διανομή με κλήρωση, όπως λ.χ. κτημάτων («κλήροι γης»)

   ≈ συνώνυμα: κλεροδοσιά, κληροδοσιά (λαϊκότροπα, δημώδη)

Συγγενικά

• κληροδότης

→ και δείτε τη λέξη κληροδοτώ

Δείτε επίσης

• καταπίστευμα
• κληροδόχος
• χορηγία

Μεταφράσεις

    κληροδοσία

γαλλικά : legs (fr) γερμανικά : Vermächtnis (de)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• κληροδοσία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας