διαθέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διαθέτης	οι	διαθέτες
γενική	του	διαθέτη	των	διαθετών
αιτιατική	τον	διαθέτη	τους	διαθέτες
κλητική		διαθέτη		διαθέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαθέτης < αρχαία ελληνική διαθέτης < διατίθημι < διά + τίθημι

Ουσιαστικό

διαθέτης αρσενικό

• (νομικός όρος) αυτός που με διαθήκη (ή άλλο νομικά δεσμευτικό έγγραφο) διαθέτει/παραχωρεί κάτι σε κάποιον

Συνώνυμα

• κληροδότης

Μεταφράσεις

    διαθέτης

αγγλικά : testator (en)