κατάνυξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάνυξη	οι	κατανύξεις
γενική	της	κατάνυξης*	των	κατανύξεων
αιτιατική	την	κατάνυξη	τις	κατανύξεις
κλητική		κατάνυξη		κατανύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατανύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατάνυξη < μεσαιωνική ελληνική κατάνυξις (ίδια σημασία) < (ελληνιστική κοινή) κατάνυξις < κατά + νύξις < αρχαία ελληνική νύσσω

κατάνυξη θηλυκό

αίσθημα που περιλαμβάνει σεβασμό, ευλάβεια και συγκίνηση, συνήθως σε σχέση με κάποια θεϊκή ή μεταφυσική παράσταση ή έννοια
(κατ’ επέκταση) επίδειξη προσοχής και σεβασμού
όλοι παρακολουθούσαν την ομιλία του με θρησκευτική κατάνυξη

κατάνυξη