καντίνι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	καντίνι	τα	καντίνια
γενική	του	καντινιού	των	καντινιών
αιτιατική	το	καντίνι	τα	καντίνια
κλητική		καντίνι		καντίνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καντίνι < (άμεσο δάνειο) βενετική cantin + -ι , πληθυντικός αριθμός του cantino (ιταλική ), υποκοριστικό του canto (τραγούδι) < λατινική cantus, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος cano < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kan (τραγουδώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /kanˈdi.ni/, ιταλική προφορά του ενικού ΔΦΑ : /kanˈti.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐ντί‐νι

Ουσιαστικό

καντίνι ουδέτερο

• (παραδοσιακή μουσική) η λεπτότερη χορδή έγχορδου μουσικού οργάνου, που παράγει ψηλό ήχο

Εκφράσεις

• στο καντίνι: τέλεια, άψογα (αργκό)

  ※  Κουρντίστηκες, κυρά μου, στην πένα, στο καντίνι, / να ζήσει κι ο λεβέντης, ο λεβέντης που σε ντύνει. (Από το τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη Απόψε κάνεις μπαμ)

  ≈ συνώνυμα: στην πένα, στην τρίχα

Μεταφράσεις

    λεπτή χορδή (παραδοσιακή μουσική)