κάμηλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάμηλος	οι	κάμηλοι
γενική	της	καμήλου	των	καμήλων
αιτιατική	την	κάμηλο	τις	καμήλους
κλητική		κάμηλε		κάμηλοι
Κατηγορία όπως «άμπελος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάμηλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κάμηλος (αρσενικό ή θηλυκό) < πρωτοσημιτική *gamal. Δείτε και καμήλα

Ουσιαστικό

κάμηλος θηλυκό

• (λόγιο, θηλαστικό ζώο) η καμήλα

Συγγενικά

• αιγοκάμηλος
• καμηλοπάρδαλη
• → και δείτε τη λέξη καμήλα

Εκφράσεις

• διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλον (αντί κάμιλον): ασχολούμαι με επουσιώδη κι όχι με ουσιώδη

Μεταφράσεις

    κάμηλος

→ δείτε τη λέξη καμήλα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κάμηλος	οἱ/αἱ	κάμηλοι
γενική	τοῦ/τῆς	καμήλου	τῶν	καμήλων
δοτική	τῷ/τῇ	καμήλῳ	τοῖς/ταῖς	καμήλοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	κάμηλον	τοὺς/τὰς	καμήλους
κλητική ὦ!		κάμηλε		κάμηλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καμήλω
γεν-δοτ	τοῖν		καμήλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμηλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάμηλος < πρωτοσημιτική *gamal

Ουσιαστικό

κάμηλος αρσενικό ή θηλυκό

• (θηλαστικό ζώο) η καμήλα

Δείτε επίσης

• κάμιλος (αρσενικό και σημείωση)

Πηγές

• κάμηλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κάμηλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.