ιόχρους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	ιόχρους	το	ιόχρουν
γενική	του/της	ιόχρου	του	ιόχρου
αιτιατική	τον/την	ιόχρου	το	ιόχρουν
κλητική		ιόχρους*		ιόχρουν*
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ιόχροες	τα	ιόχροα
γενική	των	ιοχρόων	των	ιοχρόων
αιτιατική	τους/τις	ιόχροες	τα	ιόχροα
κλητική		ιόχροες		ιόχροα
* Η κλητική πτώση, σπάνια. Λόγια κλίση κατά την αρχαία κατάληξη -ους, συνηρημένου τύπου του -οος.
Κατηγορία όπως «βραδύνους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ιόχρους < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἰόχρους. Συγχρονικά αναλύεται σε ιο- (< αρχαία ελληνική ἴον μενεξές) + -χρους (< χρώς δέρμα, χρώμα δέρματος).

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈo.xɾus/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐ό‐χρους

Επίθετο

ιόχρους, -ους, -ουν

• (λόγιο) μενεξεδής, που έχει το χρώμα του ίου, μοβ

Μεταφράσεις

    ιόχρους

→ δείτε τις λέξεις μενεξεδής και μοβ