ησυχαστικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ησυχαστικός	η	ησυχαστική	το	ησυχαστικό
γενική	του	ησυχαστικού	της	ησυχαστικής	του	ησυχαστικού
αιτιατική	τον	ησυχαστικό	την	ησυχαστική	το	ησυχαστικό
κλητική		ησυχαστικέ		ησυχαστική		ησυχαστικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ησυχαστικοί	οι	ησυχαστικές	τα	ησυχαστικά
γενική	των	ησυχαστικών	των	ησυχαστικών	των	ησυχαστικών
αιτιατική	τους	ησυχαστικούς	τις	ησυχαστικές	τα	ησυχαστικά
κλητική		ησυχαστικοί		ησυχαστικές		ησυχαστικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

1. ησυχαστικός < (ελληνιστική κοινή) ἡσυχαστικός
2. ησυχαστικός < μεσαιωνική ελληνική ησυχαστικός < ησυχάζω

Επίθετο

ησυχαστικός, -ή, -ό

1. που ησυχάζει

   ≈ συνώνυμα: ηρεμιστικός, καταπραϋντικός

2. (θρησκεία) που έχει σχέση με τον ησυχασμό ή τον ησυχαστή ή αναφέρεται σ’ αυτούς

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ησυχασμός, ησυχάζω και ήσυχος

Μεταφράσεις

    που έχει σχέση με τον ησυχασμό ή τον ησυχαστή

αγγλικά : quietist (en) γαλλικά : quiétiste (fr) ιταλικά : quietista (it)