ζεύγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ζεύγμα	τα	ζεύγματα
γενική	του	ζεύγματος	των	ζευγμάτων
αιτιατική	το	ζεύγμα	τα	ζεύγματα
κλητική		ζεύγμα		ζεύγματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζεύγμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ζεῦγμα

Ουσιαστικό

ζεύγμα ουδέτερο

1. (λόγιο) καθετί που χρησιμεύει για σύνδεσμο (ζεύξη) δυο πραγμάτων· (ειδικότερα) κατασκευή που συνδέει δυο ακτές, όπως πλωτό ή μόνιμο φράγμα, γέφυρα, πρόχειρη αποβάθρα από σχεδίες ή βάρκες κ.τ.π.
2. (μεταφορικά) σύνδεσμος εννοιών
3. βραχυλογικό σχήμα λόγου, όπου έχουμε μη επανάληψη μιας λέξης (ή ομάδας λέξεων), όταν μπορεί εύκολα κανείς να την (τις) καταλάβει χάρη στην προηγούμενη πρόταση

   ⮡  Χτες, στη γιορτή της Ελένης, φάγαμε πολύ ιδιαίτερα φαγητά και κρασιά. Αντί του: Χτες, στη γιορτή της Ελένης, φάγαμε πολύ ιδιαίτερα φαγητά και ήπιαμε πολύ ιδιαίτερα κρασιά.

Μεταφράσεις

    ζεύγμα

αγγλικά : zeugma (en) γαλλικά : zeugma (fr), zeugme (fr) λατινικά : zeugma (la), annexio (la), adnexio (la), ligatio (la), nexum (la)

Πηγές

• ζεύγμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Επίτομον εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν (1935). Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη, σελ. 1258.