ζαγάρι

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ζαγάρι	τα	ζαγάρια
γενική	του	ζαγαριού	των	ζαγαριών
αιτιατική	το	ζαγάρι	τα	ζαγάρια
κλητική		ζαγάρι		ζαγάρια
όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζαγάρι < μεσαιωνική ελληνική ζαγάρι(ο)ν < τουρκική zağar < οθωμανική τουρκική زغر (zaǧar)

Ουσιαστικό

ζαγάρι ουδέτερο

1. (παρωχημένο) κυνηγόσκυλο
2. (παρωχημένο) (μεταφορικά) τιποτένιος άνθρωπος καί γενικότερα μειωτικός, προσβλητικός, ή περιφρονητικός χαρακτηρισμός αδήλου σημασίας, το παλιόσκυλο
   • «…Ο Βελη-Γκέκας το σκυλί, το άπιστο ζαγάρι» (λαϊκό τραγούδι για τον Κατσαντώνη)
   • «Σκασμός, ζαγάρι, η τράπουλα είναι δική μου, τα χαρτιά θα κάνουν ό,τι θέλω εγώ» (Σημερινή (Κύπρου), 23/4/2004)

Συγγενικές λέξεις

• ζαγαρομάτης

Μεταφράσεις

    ζαγάρι

αγγλικά : hound (en) γαλλικά : chien (fr) de chasse (fr)