ευπρεπής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ευπρεπής	η	ευπρεπής	το	ευπρεπές
γενική	του	ευπρεπούς*	της	ευπρεπούς	του	ευπρεπούς
αιτιατική	τον	ευπρεπή	την	ευπρεπή	το	ευπρεπές
κλητική		ευπρεπή(ς)		ευπρεπής		ευπρεπές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ευπρεπείς	οι	ευπρεπείς	τα	ευπρεπή
γενική	των	ευπρεπών	των	ευπρεπών	των	ευπρεπών
αιτιατική	τους	ευπρεπείς	τις	ευπρεπείς	τα	ευπρεπή
κλητική		ευπρεπείς		ευπρεπείς		ευπρεπή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ευπρεπής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εὐπρεπής (< πρέπω). Συγχρονικά αναλύεται σε ευ- + -πρεπής.

Προφορά

ΔΦΑ : /ef.pɾeˈpis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐πρε‐πής

Επίθετο

ευπρεπής, -ής, -ές

1. που είναι κοινώς σωστός και αποδεκτός, που δε θίγει την κοινά αποδεκτή αισθητική, ηθική κ.λπ.
2. που έχει επιμελημένη και σοβαρή εμφάνιση

Συγγενικά

• ευπρέπεια
• ευπρεπίζω
• ευπρεπώς

Μεταφράσεις

    ευπρεπής

γαλλικά : présentable (fr) γερμανικά : anständig (de)