ετερόκλιτος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ετερόκλιτος	η	ετερόκλιτη	το	ετερόκλιτο
γενική	του	ετερόκλιτου	της	ετερόκλιτης	του	ετερόκλιτου
αιτιατική	τον	ετερόκλιτο	την	ετερόκλιτη	το	ετερόκλιτο
κλητική		ετερόκλιτε		ετερόκλιτη		ετερόκλιτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ετερόκλιτοι	οι	ετερόκλιτες	τα	ετερόκλιτα
γενική	των	ετερόκλιτων	των	ετερόκλιτων	των	ετερόκλιτων
αιτιατική	τους	ετερόκλιτους	τις	ετερόκλιτες	τα	ετερόκλιτα
κλητική		ετερόκλιτοι		ετερόκλιτες		ετερόκλιτα
όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ετερόκλιτος < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή ἑτερόκλιτος, σημασιολογικό δάνειο από τη γερμανική Heteroklit < ἑτερόκλιτος

Προφορά

ΔΦΑ : /e.teˈɾo.kli.tos/

ομόηχο: ετερόκλητος

Επίθετο

ετερόκλιτος, -η, -ο

1. (γλωσσολογία, γραμματική) που κάποιοι τύποι του κλίνονται σύμφωνα με άλλη κλίση

   Η λέξη πῦρ είναι ετερόκλιτη: ο ενικός κλίνεται κατά την τρίτη κλίση και ο πληθυντικός κατά την δεύτερη

2. (ουσιαστικοποιημένο) ετερόκλιτο
3. ετερόκλητος (ετυμολογική γραφή)

Δείτε επίσης

• ετερογενής

Μεταφράσεις

    ετερόκλιτος

γαλλικά : hétéroclite (fr) γερμανικά : Heteroklit (de)