επίσχεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίσχεση	οι	επισχέσεις
γενική	της	επίσχεσης*	των	επισχέσεων
αιτιατική	την	επίσχεση	τις	επισχέσεις
κλητική		επίσχεση		επισχέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επισχέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίσχεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίσχε(σις) + -ση < ἐπέχω < ἐπί + ἔχω

Ουσιαστικό

επίσχεση θηλυκό (λόγιο)

1. αναβολή, καθυστέρηση
2. διακοπή, σταμάτημα
3. (ιατρική) η κατακράτηση και μη αποβολή, για διάφορες αιτίες, υλικού από ανθρώπινα όργανα

   ⮡  επίσχεση αερίων/κοπράνων/ούρων

Εκφράσεις

(νομικός όρος)

1. επίσχεση εργασίας: μορφή απεργίας που γίνεται με αίτημα την καταβολή δεδουλευμένων Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων & Ανέργων της Γ.Σ.Ε.Ε.
2. δικαίωμα επίσχεσης: το δικαίωμα που έχει αυτός που χρωστάει να αρνηθεί την αποπληρωμή του οφειλόμενου ποσού, για όσο χρόνο ο δανειστής δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του προς τον οφειλέτη

Συγγενικά

• επισχετικός

Μεταφράσεις

    ιατρικός όρος

αγγλικά : retention (en) ιταλικά : ritenzione (it)

    νομικός όρος

αγγλικά : attachment (en) ιταλικά : contenzione (it)