διακορευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διακορευτής	οι	διακορευτές
γενική	του	διακορευτή	των	διακορευτών
αιτιατική	τον	διακορευτή	τους	διακορευτές
κλητική		διακορευτή		διακορευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακορευτής < διακορεύω + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.ko.ɾeˈftis/

Ουσιαστικό

διακορευτής αρσενικό

1. αυτός που προκαλεί τη ρήξη του παρθενικού υμένα.

   ≈ συνώνυμα: διαφθορέας, ξεπαρθενευτής

2. (καταχρηστικά) εργαλείο που δημιουργεί δύο κυκλικές οπές σε φύλλα χαρτιού, ώστε αυτά να τοποθετηθούν σε φάκελο με έλασμα

   ≈ συνώνυμα: περφορατέρ

Συγγενικά

• διακορεύω
• διακόρευση

Μεταφράσεις

    διακορευτής

γαλλικά : séducteur (fr)