αστρέχα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αστρέχα	οι	αστρέχες
γενική	της	αστρέχας		—
αιτιατική	την	αστρέχα	τις	αστρέχες
κλητική		αστρέχα		αστρέχες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αστρέχα < α- προτακτικό. Kατά τον γερμανό γλωσσολόγο Gustav Meyer (άμεσο δάνειο) σλαβικής προέλευσης стреха < πρωτοσλαβική *strěxa

• Κατ' άλλη άποψη, συνδέεται με το αρχαία ελληνική ὄστρακον (δείτε τη μορφή αστρακιά)

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈstɾe.xa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐στρέ‐χα

Ουσιαστικό

αστρέχα θηλυκό

• (ιδιωματικό, αρχιτεκτονική)
  1. το γείσο μιας στέγης
  2. το κενό διάστημα ανάμεσα στη στέγη και το πάνω μέρος ενός τοίχου
  3. η υδρορρόη της στέγης
  4. → δείτε τη μορφή αστρακιά για περισσότερες σημασίες

Άλλες μορφές

όλες οι μορφές και συγγενικά

• στρέχα, αστρέχα, αστράχα
  • αστραχανίτης (ορυκτολογία)
• αστραχιά, αστρεχιά
• αστρακιά, αστράκα
  • αστρακάρης, αστρακώνω
  • αστρακανίτης (ορυκτολογία)
• οστρέχα

Μεταφράσεις

    γείσο στέγης

    γείσο στέγης