αρίφνητος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αρίφνητος	η	αρίφνητη	το	αρίφνητο
γενική	του	αρίφνητου	της	αρίφνητης	του	αρίφνητου
αιτιατική	τον	αρίφνητο	την	αρίφνητη	το	αρίφνητο
κλητική		αρίφνητε		αρίφνητη		αρίφνητο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αρίφνητοι	οι	αρίφνητες	τα	αρίφνητα
γενική	των	αρίφνητων	των	αρίφνητων	των	αρίφνητων
αιτιατική	τους	αρίφνητους	τις	αρίφνητες	τα	αρίφνητα
κλητική		αρίφνητοι		αρίφνητες		αρίφνητα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αρίφνητος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀρίφνητος < μεσαιωνική ελληνική ἀναρίφνητος (με αντικατάσταση ανα- > α-) < αρχαία ελληνική ἀναρίθμητος με τροπή [θm > fn]

Επίθετο

αρίφνητος, -η, -ο

• αμέτρητος, αναρίθμητος

  ※  Ο πόνος θερίζει αρίφνητα σπλάχνα (⌘ Νίκος Καζαντζάκης, Γράμματα προς τη Γαλάτεια, 1920-1924)

  ※  19ος/20ος αιώνας, ⌘ Νίκος Καζαντζάκης, Ο βραχόκηπος, Εκδόσεις Ελ. Καζαντζάκη, 1971. @google.gr/books

  Ἀρίφνητες δυνάμες ὁρατὲς κι ἀόρατες ἀγάλλουνται καὶ μὲ ἀκολουθοῦν, ὅταν μὲ ἀγωνία, ἐνάντια στὸ παντοδύναμο ρέμα, ἀνηφορίζω.

Συγγενικά

• αρίφνητα

Συνώνυμα

• ακαταμέτρητος
• αλογάριαστος
• αμέτρητος
• άμετρος
• αναρίθμητος
• ανυπολόγιστος
• απροσμέτρητος
• αρίθμητος

Αντώνυμα

• αριθμητός
• ευάριθμος
• μετρητός
• λιγοστός

Μεταφράσεις

    αρίφνητος

Πηγές

• αρίφνητος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)