αποσβεσθείς

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /a.po.zveˈsθis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πο‐σβε‐σθείς

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αποσβεσθείς	η	αποσβεσθείσα	το	αποσβεσθέν
γενική	του	αποσβεσθέντος & αποσβεσθέντα1	της	αποσβεσθείσας & αποσβεσθείσης*	του	αποσβεσθέντος
αιτιατική	τον	αποσβεσθέντα	την	αποσβεσθείσα	το	αποσβεσθέν
κλητική		αποσβεσθείς		αποσβεσθείσα		αποσβεσθέν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αποσβεσθέντες	οι	αποσβεσθείσες	τα	αποσβεσθέντα
γενική	των	αποσβεσθέντων	των	αποσβεσθεισών	των	αποσβεσθέντων
αιτιατική	τους	αποσβεσθέντες	τις	αποσβεσθείσες	τα	αποσβεσθέντα
κλητική		αποσβεσθέντες		αποσβεσθείσες		αποσβεσθέντα
Οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -είς -εῖσα, -έν 1 νεότερος τύπος * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'πληγείς', Κατηγορία όπως «παρευρεθείς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αποσβεσθείς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀποσβεσθείς, μετοχή παθητικού αορίστου του ρήματος ἀποσβέννυμι

Μετοχή

αποσβεσθείς, -είσα, -έν

• μετοχή παθητικού αορίστου (αποσβέστηκα) του ρήματος αποσβένω
  1. (λόγιο) που του έχει γίνει απόσβεση
  2. (αρχαιοπρεπές) που έχει σβήσει, έχει σβηστεί

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποσβένω, από και σβήνω

Μεταφράσεις

    αποσβεσθείς

Ετυμολογία 2

αποσβεσθείς: τύπος

Ρηματικός τύπος

αποσβεσθείς

• β΄ πρόσωπο ενικού εξαρτημένου τύπου (αποσβεσθώ) παθητικής φωνής του αποσβένω

  άλλες μορφές: αποσβεστείς (λιγότερο λόγιο)