απορριψιμιός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απορριψιμιός	η	απορριψιμιά	το	απορριψιμιό
γενική	του	απορριψιμιού	της	απορριψιμιάς	του	απορριψιμιού
αιτιατική	τον	απορριψιμιό	την	απορριψιμιά	το	απορριψιμιό
κλητική		απορριψιμιέ		απορριψιμιά		απορριψιμιό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απορριψιμιοί	οι	απορριψιμιές	τα	απορριψιμιά
γενική	των	απορριψιμιών	των	απορριψιμιών	των	απορριψιμιών
αιτιατική	τους	απορριψιμιούς	τις	απορριψιμιές	τα	απορριψιμιά
κλητική		απορριψιμιοί		απορριψιμιές		απορριψιμιά
Κατηγορία όπως «παλιός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απορριψιμιός < (απορρίπτω) απορριψ- + -ιμιός

Προφορά

ΔΦΑ : /a.po.ɾi.psiˈmɲos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πορ‐ρι‐ψι‐μιός

Επίθετο

απορριψιμιός, -ό, -ό (δημοτική)

1. που έχει πεταχτεί, απορριφθεί ως άχρηστο

   → δείτε πεταμένος

2. (μεταφορικά) περιφρονημένος
3. → δείτε και τη λέξη  απορριψιμιό

Άλλες μορφές

• απορριξιμιός

Συγγενικά

• απόρριμμα
• απορρίχτω
• απόρριψη

→ και δείτε τις λέξεις απορρίχνω και ρίχνω

Παροιμίες

• τ' απορριψιμιό καράβι πάντα πρώτο στο λιμάνι

Μεταφράσεις

    απορριψιμιός

→ δείτε τις λέξεις πεταμένος και περιφρονημένος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .