αιθέρας

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αιθέρας	οι	αιθέρες
γενική	του	αιθέρα	των	αιθέρων
αιτιατική	τον	αιθέρα	τους	αιθέρες
κλητική		αιθέρα		αιθέρες
όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αιθέρας < αρχαία ελληνική αἰθήρ < αἴθω < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *aidʰ- (φλέγω) ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική éther)

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈθe.ɾas/

Ουσιαστικό

αιθέρας αρσενικό

1. ο ουρανός, τα ύψη

   Μάχες στους αιθέρες (τίτλος άρθρου στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 30 Οκτωβρίου 2007)

2. πτητικό υγρό που χρησιμοποιείται και ως αναισθητικό
   • (στον πληθυντικό) τάξη οργανικών ενώσεων

     οι κορεσμένοι άκυκλοι αιθέρες θεωρητικά προκύπτουν από αλκοόλες με αντικατάσταση του αλκοολικού υδρογόνου από οργανική ρίζα ή από το νερό με αντικατάσταση των δύο ατόμων Η από οργανικές ρίζες ή από τα αλκάνια (RH) με αντικατάσταση ενός ατόμου Η από την αλκοξυομάδα : RO- (CH3O-, CH3CH2O- κλπ.) (από το άρθρο της Βικιπαίδειας Αιθέρες)

3. (φυσική), (αστρονομία) η ουσία η οποία, θεωρητικά (δεν έχει αποδειχθεί) καταλαμβάνει το κενό διάστημα, μέσο που γεμίζει τον χώρο, το ουιλτσεκιανό[1] πλέγμα[2]
   • χωρικός φορέας δυνητικότητας

Συγγενικές λέξεις

αιθέρινος αιθέριο αιθεριοποιώ αιθέριος αιθερο- αιθεροβάμονας αιθεροβάμων αιθεροβατώ αιθερόδρομα

αιθερόδρομος αιθερόλαμνος αιθερολογία αιθερολόγος αιθερομανής αιθερομανία αιθερόπλαστος αιθεροποίηση αιθεροποιώ

Δείτε επίσης

• αιθέρας στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    αιθέρας

αγγλικά : ether (en) γαλλικά : éther (fr) κινεζικά : 乙醚 (zh) (yǐmí)