έκφρων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	έκφρων	η	έκφρων	το	έκφρον
γενική	του	έκφρονος	της	έκφρονος	του	έκφρονος
αιτιατική	τον	έκφρονα	την	έκφρονα	το	έκφρον
κλητική		έκφρων		έκφρων		έκφρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	έκφρονες	οι	έκφρονες	τα	έκφρονα
γενική	των	εκφρόνων	των	εκφρόνων	των	εκφρόνων
αιτιατική	τους	έκφρονες	τις	έκφρονες	τα	έκφρονα
κλητική		έκφρονες		έκφρονες		έκφρονα
ομάδα '-ων-ονας', Κατηγορία όπως «αιδήμων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

έκφρων < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἔκφρων < ἔκ + -φρων < αρχαία ελληνική φρήν

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈek.fɾon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έκ‐φρων

ομόηχο: έκφρον

Επίθετο

έκφρων, -ων, -ον

• (λόγιο) που είναι εκτός ελέγχου, που έχει «χάσει» τα μυαλά του

  ≈ συνώνυμα: εκτός εαυτού, παράφρων

Αντώνυμα

• έμφρων

Μεταφράσεις

    έκφρων

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)