-λόι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

-λόι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική -λόγιν με αποβολή του [ʝ] που όμως διατηρείται μερικές φορές στην κλίση < ελληνιστική κοινή -λόγιον < αρχαία ελληνική λόγος < λέγω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈlo.i/

τυπογραφικός συλλαβισμός : -λό‐ι

Επίθημα

-λόι ουδέτερο (περιληπτικό)

• (οικείο, μειωτικό) κατάληξη που τίθεται σε παράγωγα από ονόματα ουσιαστικά που δηλώνουν το σύνολο ή μια μεγάλη συγκέντρωση ή αριθμό απ’ αυτό που δηλώνει το α’ συνθετικό

  συγγενολόι, σκυλολόι

Σύνθετα

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -λόι στο Βικιλεξικό

Δείτε επίσης

• -μάνι

Κλίση

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός   ονομαστική το -λόι τα -λόγια       γενική του -λογιού των -λογιών     αιτιατική το -λόι τα -λόγια      κλητική -λόι -λόγια Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. Κλίση με δεύτερο θέμα που διατηρεί το <γ> όπως το ρολόι. Κατηγορία όπως «τσάι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός   ονομαστική το -λόι τα -λόια       γενική του -λοϊού των -λοϊών     αιτιατική το -λόι τα -λόια      κλητική -λόι -λόια Οι καταλήξεις -ϊού, -ια, -ϊών προφέρονται ως δίφθογγοι. Και σπάνια, παρωχημένη γραφή χωρίς το <γ> όπως το ρολόι. Κατηγορία όπως «ρολόι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός   ονομαστική το -λόι τα -λόια       γενική — —     αιτιατική το -λόι τα -λόια      κλητική -λόι -λόια Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση. Κλίση χωρίς δεύτερο θέμα, χωρίς γενικές πτώσεις, όπως το ανθρωπολόι. Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Μεταφράσεις

    -λόι