ὑπενδύτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ῠπενδῠτα-
ονομαστική	ὁ	ὑπενδύτης	οἱ	ὑπενδύται
γενική	τοῦ	ὑπενδύτου	τῶν	ὑπενδυτῶν
δοτική	τῷ	ὑπενδύτῃ	τοῖς	ὑπενδύταις
αιτιατική	τὸν	ὑπενδύτην	τοὺς	ὑπενδύτᾱς
κλητική ὦ!		ὑπενδύτᾰ		ὑπενδύται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑπενδύτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὑπενδύταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑπενδύτης < ὑπενδύ(ω) + -της < ὑπ- + αρχαία ελληνική ἐνδύω < ἐν- + δύω

Ουσιαστικό

ὑπενδύτης (δῠ) αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (ενδυμασία) άλλη μορφή του ἐπενδύτης: υπενδύτης, εσώρουχο, εσωτερικό ένδυμα

Άλλες μορφές

• ὑπένδυμα

Πηγές

• ὑπενδύτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.