ὑπένδυμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὑπένδυμᾰ	τὰ	ὑπενδύμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ὑπενδύμᾰτος	τῶν	ὑπενδυμᾰ́των
δοτική	τῷ	ὑπενδύμᾰτῐ	τοῖς	ὑπενδύμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ὑπένδυμᾰ	τὰ	ὑπενδύμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ὑπένδυμᾰ		ὑπενδύμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑπενδύμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ὑπενδυμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑπένδυμα (ελληνιστική κοινή) < ὑπενδύω < ὑπό + αρχαία ελληνική ἐνδύω < ἐν + δύω. Μορφολογικά, ὑπ- + ἔνδυμα

Ουσιαστικό

ὑπένδυμα (δῠ) ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ενδυμασία) εσώρουχο, εσωτερικό ένδυμα

Άλλες μορφές

• ὑπενδύτης

Πηγές

• ὑπένδυμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑπένδυμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.