ἄστυ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀστῠ- ἀστε-
ονομαστική	τὸ	ἄστῠ	τὰ	ἄστη - ἄστεᾰ
γενική	τοῦ	ἄστεως	τῶν	ἄστεων
δοτική	τῷ	ἄστει	τοῖς	ἄστεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἄστῠ	τὰ	ἄστη - ἄστεᾰ
κλητική ὦ!		ἄστῠ		ἄστη - ἄστεᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄστει
γεν-δοτ	τοῖν		ἀστέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄστυ' όπως «ἄστυ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄστυ < ϝάστυ • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;   μυκηναϊκό

Ουσιαστικό

ἄστυ ουδέτερο

1. πολιτεία, πόλη

   ※ 8ος αιώνας πκε ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 1 (α. Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον.), στίχ. 3 (3-5)

   πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω, | πολλὰ δ᾽ ὅ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν, | ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.

   Γνώρισε πολιτείες πολλές, έμαθε πολλών ανθρώπων τις βουλές, | κι έζησε, καταμεσής στο πέλαγος, πάθη πολλά που τον σημάδεψαν, | σηκώνοντας το βάρος για τη δική του τη ζωή και των συντρόφων του τον γυρισμό.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

2. το κεντρικό μέρος της πόλης-κράτους με τις κατοικίες, την αγορά και τα δημόσια κτήρια σε αντίθεση με την ακρόπολη
3. η Αθήνα σε αντίθεση με το Φάληρο ή τον Πειραιά
4. (στην Αίγυπτο) η Αλεξάνδρεια

Συγγενικά

• ἀστεῖος
• ἀστικός
• ἀστίτης
• ἀστός
• ἄστυδε
• ἄστυρον

Σύνθετα

• ἀστυάναξ
• ἀστύαρχος
• ἀστυβοώτης
• ἀστυγειτνιάω
• ἀστυγείτων
• ἀστυδίκης
• ἀστυδρομέομαι
• ἀστύθεμις
• ἀστύνικος
• ἀστυνόμος
• ἀστύξενοι
• ἀστυόχος
• ἀστυπολέω
• ἀστύτριψ
• ἀστυφέλικτος
• ἀστύφελος
• ὅμαστος

Πηγές

• ἄστυ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄστυ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.