ἀγκών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀγκών	οἱ	ἀγκῶνες
γενική	τοῦ	ἀγκῶνος	τῶν	ἀγκώνων
δοτική	τῷ	ἀγκῶνῐ	τοῖς	ἀγκῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀγκῶνᾰ	τοὺς	ἀγκῶνᾰς
κλητική ὦ!		ἀγκών		ἀγκῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγκῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγκώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγκών, ήδη ομηρικό < θέμα ἀγκ- + -ών < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂enk- (κάμπτω)

Ουσιαστικό

ἀγκών, -ῶνος αρσενικό

1. (ανατομία) αγκώνας
2. γωνία, καμπή
3. είδος αγγείου
4. (μουσική) τα κυρτά κέρατα της κιθάρας

Δείτε επίσης

• Ἀγκών (τοπωνύμιο)

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Συγγενικά

• ἀγκάλη
• ἄγκιστρον
• ἀγκύλος
• ἄγκυρα

→ και δείτε  Κατηγορία:Προέλευση λέξεων από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂enk- (αρχαία ελληνικά)

Πηγές

• ἀγκών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀγκών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.