ψυχοπομπός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ψυχοπομπός	οι	ψυχοπομποί
γενική	του	ψυχοπομπού	των	ψυχοπομπών
αιτιατική	τον	ψυχοπομπό	τους	ψυχοπομπούς
κλητική		ψυχοπομπέ		ψυχοπομποί
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψυχοπομπός < (λόγιο) αρχαία ελληνική ψυχοπομπός. Συγχρονικά αναλύεται σε ψυχο- < ψυχή + πομπός < πέμπω

Προφορά

ΔΦΑ : /psi.xɔ.pɔm.ˈbɔs/

Λέκυθος (450 π.Χ.) με τον Ερμή ως Ψυχοπομπό να ετοιμάζεται να οδηγήσει μια ψυχή στον Κάτω Κόσμο

Ουσιαστικό

ψυχοπομπός αρσενικό

• επίθετο που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα κυρίως για τον Ερμή, ειδικά για το ρόλο του στη συνοδεία των νεκρών στον Άδη. Επίσης επίθετο του Χάρωνα

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις ψυχή και πέμπω

Μεταφράσεις

    ψυχοπομπός

γαλλικά : psychopompe (fr), psychagogue (fr), conducteur des âmes (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ψυχοπομπός	ψυχοπομπώ	ψυχοπομποί
Γενική	ψυχοπομποῦ	ψυχοπομποῖν	ψυχοπομπῶν
Δοτική	ψυχοπομπῷ	ψυχοπομποῖν	ψυχοπομποῖς
Αιτιατική	ψυχοπομπόν	ψυχοπομπώ	ψυχοπομπούς
Κλητική	ψυχοπομπέ	ψυχοπομπώ	ψυχοπομποί

Ετυμολογία

ψυχοπομπός < ψυχο- + πομπός (συνοδός, οδηγός)

Ουσιαστικό

ψυχοπομπός θηλυκό

• αυτός που οδηγεί τις ψυχές στον Άδη, όπως ο Ερμής ή ο Χάρων

Συνώνυμα

• ψυχοστόλος (για τον Ερμή)

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις ψυχή και πέμπω

Πηγές

• ψυχοπομπός στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «ψυχοπομπός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.