ψυχοπομπός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ψυχοπομπός	οι	ψυχοπομποί
γενική	του	ψυχοπομπού	των	ψυχοπομπών
αιτιατική	τον	ψυχοπομπό	τους	ψυχοπομπούς
κλητική		ψυχοπομπέ		ψυχοπομποί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψυχοπομπός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ψυχοπομπός. Συγχρονικά αναλύεται σε ψυχο- < ψυχή + πομπός < πέμπω

Προφορά

ΔΦΑ : /psi.xo.pomˈbos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ψυ‐χο‐πο‐μπός

παλιότερος συλλαβισμός : ψυ‐χο‐πομ‐πός

Ουσιαστικό

ψυχοπομπός αρσενικό

• επίθετο που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα κυρίως για τον Ερμή, ειδικά για το ρόλο του στη συνοδεία των νεκρών στον Άδη. Επίσης επίθετο του Χάρωνα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ψυχή και πέμπω

Μεταφράσεις

    ψυχοπομπός

γαλλικά : psychopompe (fr), psychagogue (fr), conducteur des âmes (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ψυχοπομπός	οἱ	ψυχοπομποί
γενική	τοῦ	ψυχοπομποῦ	τῶν	ψυχοπομπῶν
δοτική	τῷ	ψυχοπομπῷ	τοῖς	ψυχοπομποῖς
αιτιατική	τὸν	ψυχοπομπόν	τοὺς	ψυχοπομπούς
κλητική ὦ!		ψυχοπομπέ		ψυχοπομποί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψυχοπομπώ
γεν-δοτ	τοῖν		ψυχοπομποῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψυχοπομπός < ψυχο- + πομπός (συνοδός, οδηγός)

Λέκυθος (450 π.Χ.) με τον Ερμή ως Ψυχοπομπό να ετοιμάζεται να οδηγήσει μια ψυχή στον Κάτω Κόσμο

Ουσιαστικό

ψυχοπομπός θηλυκό

• (προσωνυμία) αυτός που οδηγεί τις ψυχές στον Άδη, όπως ο Ερμής ή ο Χάρων

Συνώνυμα

• ψυχοστόλος (για τον Ερμή)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ψυχή και πέμπω

Πηγές

• ψυχοπομπός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψυχοπομπός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.