υποτακτική

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υποτακτική	οι	υποτακτικές
γενική	της	υποτακτικής	των	υποτακτικών
αιτιατική	την	υποτακτική	τις	υποτακτικές
κλητική		υποτακτική		υποτακτικές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποτακτική < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑποτακτική. Μορφολογικά, ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου υποτακτικός. Εννοείται το ουσιαστικό έγκλιση.

Προφορά

ΔΦΑ : /i.po.ta.ktiˈci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐τα‐κτι‐κή

Ουσιαστικό

υποτακτική θηλυκό

• (γραμματική) ρηματική έγκλιση
• (γραμματική, στην έκφραση υποτακτική σύνδεση) η σύνδεση δύο ανόμοιων προτάσεων, όπως στα ελληνικά: με υποτακτικούς συνδέσμους (κύρια με δευτερεύουσα πρόταση ή δευτερεύουσα με άλλη δευτερεύουσα)

  → δείτε και τη λέξη υπόταξη

Δείτε επίσης

• Παράρτημα:Ρηματικοί τύποι (ελληνικά)

Μεταφράσεις

    υποτακτική

αγγλικά : subjunctive (en) γαλλικά : subjonctif (fr) εσπεράντο : subjunktivo (eo)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

υποτακτική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του υποτακτικός