υποτακτικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	υποτακτικός	υποτακτική	υποτακτικό
γενική	υποτακτικού	υποτακτικής	υποτακτικού
αιτιατική	υποτακτικό	υποτακτική	υποτακτικό
κλητική	υποτακτικέ	υποτακτική	υποτακτικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	υποτακτικοί	υποτακτικές	υποτακτικά
γενική	υποτακτικών	υποτακτικών	υποτακτικών
αιτιατική	υποτακτικούς	υποτακτικές	υποτακτικά
κλητική	υποτακτικοί	υποτακτικές	υποτακτικά

Ετυμολογία

υποτακτικός < αρχαία ελληνική ὑποτακτικός < ὑποτάσσω < τάσσω

Επίθετο

υποτακτικός -ή -ό

1. που έχει υποταχτεί
2. (γλωσσολογία) που έχει σχέση με την υπόταξη ή αναφέρεται σ' αυτή

   υποτακτική σύνδεση

Ουσιαστικό

υποτακτικός αρσενικό

• (θρησκεία) στην μοναχική γλώσσα, ο ακόλουθος, το πνευματικοπαίδι ενός σε μεγαλύτερη ηλικία και εμπειρία μοναχού

Άλλες μορφές

• υποταχτικός

Μεταφράσεις

    υποτακτικός

γαλλικά : 1. subordonné (fr) 2. de subordination (fr)